HISTORIA PARAFII
Parafia na terenie Igołomi została erygowana już w wieku XIII, a pierwszy murowany kościół wzniesiono i poświęcono za panowania królowej Jadwigi w 1385 roku. Jego fragmenty zachowały się do dziś w postaci gotyckiego prezbiterium ze sklepieniem krzyżowym, oknem i portalem. Konsekracja świątyni nastąpiła dopiero w 1420 roku. Sufragan krakowski biskup Jarosław Jastrzębiec ofiarował kościół przede wszystkim Trójcy Przenajświętszej. Nadał mu także wezwania – Narodzenia Najświętszej Maryi Panny oraz św. Jana Chrzciciela. To ostatnie związane było z faktem, że Jan Chrzciciel uznany został za patrona okolic, leżących nad rzekami. W późniejszych wiekach umacniał się kult Matki Bożej, a w roku 1718 powstało bractwo maryjne pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Kościół igołomski był także drugim, obok mogilskiego, sanktuarium Krzyża Świętego. Krucyfiks znajduje się w głównym ołtarzu i od wieków słynie łaskami i cudami, czego świadectwo stanowią liczne wota. Kościół parafialny pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny Wzmiankowany 1325 – 27 rok. Obecny zbudowany w 1385 r. Na wskutek licznych restauracji pozbawiony w znacznej mierze charakteru stylowego. Orientowany, murowany. Prezbiterium zamknięte, wieloboczne, opięte szkarpami. Szersza nawa prostokątna, przedłużona w 1869 r. Od północy zakrystia z przedsionkiem, od południa dwie kruchty, zapewne późniejsze. W prezbiterium sklepienie krzyżowe z żebrami z wieku XV, w nawie strop – 1927-28 r. Tęcza ostrołukowa. Okno w prezbiterium od wschodu ostrołukowe (zamurowane), okna w przedsionku zamknięte, tzw. oślim grzbietem. Odrzwia z prezbiterium do zakrystii ostrołukowe. Nad nawą wysoka wieżyczka na sygnaturkę, barokowa z roku ok. 1765, w całości pobita blachą i zniekształcona w XIX – XX w. Ołtarze – główny i trzy boczne rokokowe sprzed 1778; w głównym krucyfiks z przełomu XVI/XVII wieku. Chrzcielnica marmurowa, z herbem „Przyjaciel” i inicjałami „MBO STD PI”, późnobarokowa z lat 1689-1718. Feretron z posągiem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej, późnobarokowy. Posąg Matki Boskiej z Dzieciątkiem o tradycjach stylowych z początku XV w. Krucyfiks we wschodniej ścianie prezbiterium z 1948 r., wykonany przez Antoniego Komendę, świątkarza z Odwiśla. Epitafium Anny (zmarła 1600 r.) i Mikołaja (zmarł 1607 r.) Ożarowskich, marmurowe z płaskorzeźbą Chrystusa i apostołów, przed którymi klęcząca niewiasta z dzieckiem, renesansowe. Na ścianie bez trudu odnajdziemy tablicę przypominającą, że właśnie w Igołomi przyszedł na świat Adam Chmielowski – święty Brat Albert. Monstrancja rokokowa, 1778 r. Sześć kielichów: pocz. XVII, 1622, 1635, 1713, rokokowy, klasycystyczny. Dwie puszki: gotycko renesansowa z w. XVI i 1712 r. Relikwiarz późnogotycki z 1545 r. Relikwiarz z pierwszej połowy XVIII w. Tacka rokokowa z 1767 r. Cztery ornaty haftowane z w. XVIII. Ornaty z tkanin: jeden z w. XVI, jeden z makaty perskiej z motywem mihrabu z w. XVII, dwa z w. XVIII.
źródło: